عوضی گرفتی
در ایران بحث یارانه ها بالا گرفته است و مشکلاتش روز به روز بیشتر عیان می شود. به هر فرد مستحق برای افزایش بهای آب و برق و گاز ماهانه چهل هزار و پانصد تومان پرداخت می کنند تا با افزایش بهای این کالاها جای اعتراضی باقی نماند و حق به حق دار برسد و ثروتمندان در نتیجه هدفمند کردن یارانه ها پول مفتی دستشان نیاد. یک مشکل عملی این است که واحدهای مسکونی که دارای کنتور مشترک آب و گاز و کنتور جداگانه برق اند، تعداد ساکنین برابر ندارد. راوی حکایت می کرد که در طبقه سوم محل سکونت وی یک نفر زندگی می کند و دارای یک واحد مسکونی است. در طبقه دوم چهار نفر و دارای یک واحد مسکونی اند و در طبقه اول من زندگی می کنم که به عنوان مستاجر دارای یک واحد مسکونی هستم. یارانه من و ساکن طبقه سوم هر کدام ماهانه چهل هزار پانصد تومان است در حالی که ساکنین طبقه دوم چهار برابر آن بدست می آورند. تقسیم بهای آب و گاز و حتی مصرف برق بر اساس واحد مسکونی است و نه بر اساس سهم دریافت کنندگان مقدار یارانه ها. در عمل چنین می شود که میلیونها نفر از سهم بیشتری از ثروت جامعه برخوردار شده و ثروتمندتر می شوند و بخش دیگری فقیرتر شده و باید مخارج دیگران را بدوش بکشند. این وضعیت به بحران اجتماعی دامن می زند.
راوی برای حل مشکل طبیعتا به درگیری با سایر همسایه ها مجبور شده و کار بالا گرفته است. این وضعیت در سراسر ایران در تمام و مستاجر نشینها و آپارتمان نشسینها مشهود است.
راوی در سردرگمی از این همه بی هدفی و آشفته کاری با مجلس شورای اسلامی تماس می گیرد و مشکل تقسیم ناحق یارانه های هدفمند و نتایج آنرا بازگو می کند و حال از زبان راوی باقی مسئله را بشنوید:
آلو! مجلس شورای اسلامی؟
بله، بفرمائید!.
ببخشید من با مستاجرین طبقات واحد مسکونی اینجا یعنی محل سکونتم بر سر تقسیم بهای پرداخت قبوض آب و برق و گاز اختلاف پیدا کرده ام زیرا سهم دریافتی آنها بر اساس نفر محاسبه و پرداخت شده در حالیکه سهم پرداختی قبوض آنها بر اساس واحد مسکونی است و این شکاف میان فقیر و غنی را افزایش می دهد و نمی فهمم هدف از این یارانه های هدفمند چیست؟ هدفشان امثال من بوده اند؟ اگر این است که تیرشان به هدف خورده است.
خانم شما باید با دفتر نخست وزیری تماس بگیرید.
آقا مگر آنجا مجلس شورای اسلامی و محل نشست نمایندگان مردم نیست؟
چرا مادر هست.
خوب، منهم یکی از همین افراد ملت هستم که می خواهم به نمایندگانم مشکلم را بگویم تا آنرا مرتفع کنند. تازه این تنها مشکل شخصی من نیست مشکل میلیونها نفر است.
بله فهمیدم، حق با شماست مادر. چشم من این مورد شما را به کمیسیون مربوطه می فرستم ولی شما باید با دفتر نخست وزیری تماس بگیرید.
مادر! چرا شما خودتون نمی آئید مجلس و با نمایندگان مشکلتان را رو در رو طرح نمی کنید.
آخه می ترسم.
از چی می ترسید مادر؟
شنیدم در زیر زمین مجلس چاهی کنده اند مثل چاه ویل. هر کس انتقاد داشته باشد و صدایش در آید می اندازنش توی اون چاه و کسی دیگر پیداش نمیکنه و از شرش خلاص میشن.
نه مادر درست نیست، اینها شایعه ضد انقلاب است. ما هم در مجلس هستیم و توی چاهمان نیانداخته اند.
درست میگید آخه شما انتقادی ندارید و گرنه الان پشت گوشی نبودید.
طرف گوشی را گذاشت و آنوقت من از روی دفتر تلفن شماره نخست وزیری را گرفتم و مشکل خودم را بیان کردم.
از آن طرف تلفن طرف با تشر گفت خانم عوضی شماره را گرفتی و گوشی را گذاشت. شگفت زده شدم و به مرکز تلفن زنگ زدم شماره دفتر نخست وزیری گرفتم دیدم همان شماره است. دوباره گرفتم و تا مامور صدای مرا شنید نگذاشت دهان باز کنم و گفت:
خانم گفتم که عوضی گرفتی و گوشی را گذاشت. شگفت زده شدم که این چه دفتری است که در آن چنین جانورانی مشغول کارند. معلوم می شود که این حضرات ارباب رجوع را با همین یک عبارت عوض گرفتی از سر خود وا می کنند. ولی مشکلات جامعه را نمی شود به این سادگی از سر خود وا کرد. چشم بر واقعیت بستن محو واقعیت نیست. من عوضی نگرفته ام اونا عوضی گرفته اند.
دیگه نزدیک ظهر بود و من در کارم نا موفق. تلفن روزنامه یالثارات را گرفتم تا شکایت کنم.
آلو بفرمائید!
دفتر روزنامه یالثارات؟
بله بفرمائید با کی کار دارید؟
خواستم بگم که من با یارانه ها مشکل پیدا کردم جریانش این است که....
مادر همه رفتند برای نماز کسی اینجا نیست و بعدش هم می روند برای نهار کسی اینجا نیست و شما بعدا از نهار تماس بگیرید.
کی وقت تعطیلی دفتر است؟ کی می بندید؟
ساعت 4 بعد از ظهر.
نهار کی تمام می شود و مسئولین کی از نهار بر می گردند؟
نمیدونم خانم و گوشی را گذاشت.
حال من موندمو یارانه ها. به من که یاری نکرده اند و من حالا باید خرج همسایه بالائی را هم بدهم. یارانه های من یارانه به همسایه از کار در آمد.
*****
بر گرفته ازتوفان شماره 136 تیر ماه 1390 ماه ژوئیه 2011، ارگان مرکزی حزب کارایران
نشانی پست الکترونیکی(ایمیل).
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر