کارگر آگاه

درحاشیه پیروزی تیم ملی فوتبال ایران

ممانعت ازحضور زنان دراستادیوم صد هزارنفری شرم آوراست

فوتبال در ایران بر خلاف همه کشورهای جهان به پاس حاکمیت عفریت جمهوری اسلامی صرفا یک پدیده ورزشی نیست یک اقدام آشکار سیاسی است. رقابتی آشکار میان توده مردم و حاکمیت متحجر اسلامی است. رقابتی میان ترقی و تحجر است. رقابت و مبارزه ای آشکار میان استبداد اسلامی و تلاش مردم برای تساوی حقوق زنان با مردان ایران است که آنها را حتی از شرکت در شادی پیروزی تیم ملی فوتبال ایران و یا مسابقات باشگاهی در آوردگاه آزادی محروم میکنند، مبارزه ای گاه پنهان و گاه آشکار و بیرحمانه برای برسمیت شناختن تساوی حقوق همه خلقها و اقوام و مذاهب درایران است که زندگی دموکراتیک را در سراسر این سرزمین تاریخی برای همه مقدور سازد، مبارزه ای آشکار و غرور آفرین است تا سرفرازانه برغرور ملی که خاری بر چشم پان اسلامیسم ارتجاعی و متعفن، امپریالیسم و صهیونیسم و نوکران دیروز و امروز آنهاست، تکیه کند. برد و باخت این تیم هر دو موجب ترس رژیم و وسیله مبارزه مردم علیه رژیم جمهوری اسلامی است. رژیم جمهوری اسلامی که قادر نشد و نبود این ورزش مورد علاقه مردم ایران را از تاریخ ورزش ایران حذف کند تلاشهای بیهوده ای کرده است تا بر موج فوتبال سوار شود و آنرا تحت نظارت و کنترل خود در آورد. رژیم که بیشرمانه نام تیم ملی را به تیم فوتبال جمهوری اسلامی تغییر داده بود و به ملی و ملت لجن می پاشید و به ریسمان امت اسلامی آویزان شده بود امروز تلاش دارد خود را ایران دوست وورزش دوست جابزند. زهی بیشرمی!

با پیروزی تیم ملی فوتبال ایران برکره جنوبی و راه یابی به جام جهانی میلیونها نفر درایران به رقص و پایکوبی پرداختند وبه بازیکنان قهرمان تیم ملی ایران که با همت و پایداری خود این موفقیت بزرگ وغرورآفرین ملی را آفریدند درود فرستادند. از طرفی رسانه های رسمی کشور اعلام داشتند که فردا چهارشنبه با حضور دهها هزارنفرمراسم ويژه استقبال از بازيکنان تيم ملی فوتبال ايران در ورزشگاه آزادی تهران برگزار خواهد شد.به گزارش خبرگزاری مهر،‌فدراسيون فوتبال ايران پيش از پيروزی يک بر صفر تيم ملی بر تيم ملی کره جنوبی اعلام کرده بود اين مراسم ساعت ۱۷ روز چهارشنبه در ورزشگاه آزادی، با حضورعلاقمندان و طرفداران تيم ملی برگزار می شود و از بازيکنان تيم ملی فوتبال تقدير خواهد شد.بر اساس اين گزارش،‌در اين مراسم "تنها آقايان می‌توانند حضور داشته باشند و از بانوان علاقمند به تيم ملی درخواست ‌شده است از آمدن به ورزشگاه آزادی خودداری کنند".

انتخابات مهندسی شده یازدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی حرفی جز"تعامل با غرب" و کسب مشروعیت از رای مردم برای چانه زنی با امپریالیسم برای گفتن نداشت.نه از حداقل حقوق انسانی زنان سخنی رفت و نه ازحقوق کارگران.حتا ازحق حضور زنان در استادیوم ورزشی فوتبال نیز سخن نرفت.همگی بر اصل ارتجاعی و زن ستیزانه قانون اساسی و تفکیک جنسیتی(بخوانید آپاتاید جنسی) هم نظر بودند.فوتبال امروزاستخوانی درگلوی جمهوری اسلامیست برنده و بازنده بودنش برای او مشکل زاست.حضور میلیونی جشن پیروزی فوتبال درخیابانها و هجوم آنها برای استقبال از قهرمانان فوتبال در استادیوم ورزشی صد هزارنفری فرصت مناسبی برای فشار به زن ستیزان حاکم است. حضور زنان در در استادیوهای ورزشی حق ابتدایی و مسلم زنان است.

رژیمی که حقوق زن و مرد را برسمیت نمی شناسد، چه برسد به تساوی این حقوق راضی باشد، رژیمی که از حضورزنان در استادیوهای ورزشی ممانعت بعمل می آورد مایه ننگ است و نمی تواند در افکار عمومی مردم جهان

7 توفان الکترونیکی شماره 84 خرداد ماه 1392

امتیاز مثبتی به دست آورد. حسن روحانی رئیس جمهوری منتخب بخشی از مردم فریب خورده و نماینده رژیمی که با تحمیل پوشش اجباری و آپارتاید جنسی و اجرای سنگسار و اعدام در ملاء سی و چهار سال برمسند قدرت تکیه زده و چهره زشتی از فرهنگ کشورما ترسیم کرده است نمی تواند و نمی خواهد درب استادیوم ورزشی را به روی زنان ایران باز کند واین خواست ابتدایی را محقق سازد. این وظیفه دختران و پسران آگاه جامعه است که با تشکل و سازماندهی مردم را برای درهم شکستن درب های بسته استادیوم فرا به خوانند و از حق حضور زنان در ورزشگاه صد هزار نفری حمایت نمایند.

ننگ و نفرت بررژیم زن ستیز اسلامی! نابود باد آپارتاید جنسی!

حزب کارایران(توفان)

بیست و هفتم خرداد ماه نود و دو

www.toufan.org

***

بن بست جمهوری اسلامی

ساده دلانی که درفضای مسموم دروغ پراکنیهای رسانه های ارتجاعی داخلی و خارجی قرار گرفتند بر این پندار باطلند که "راه حل نجات ملت ایران ازخطر جنگ و تحریم و فشارهای فزاینده داخلی راه تسلیم و سازش با عمو سام است". اینان متاسفانه دراین توهمند که ریشه و علل اصلی تحریمهای اقتصادی مسئله هسته ایست و عقب نشینی و تعامل با عفریت خارجی آجیل مشکل گشای ایران خواهد بود..!خوب است نگاهی به سرنوشت قذافی بیاندازید تا ببینید که آیا "تعامل متمدنانه" و سازش همه جانبه با امپریالیسم راه حل نجات ملت لیبی بود؟به رغم تسلیم و اخذ "دیپلم تضمین" از آمریکا اما آنها(جهانخواران بین المللی)دریک فرصت مناسب درقالب "دخالت بشردوستانه" کشور لیبی را با بمباران هوایی ویران ساختند.....پس راه تسلیم و سازش با غرب راه نجات نیست.راه ملت ایران راه ایستادگی درمقابل زورگوئیهای استعماری و برنتابیدن به شانتاژهای خارجی است. این امر اما بدون تکیه به مردم نا ممکن است. بن بست کنونی ایران ما بن بست رژیمی است که دشمن سوگند خورده مردمش هست که درماهیتش نیست ملت را ازآن خود کند تا درمقابل دشمن خارجی بایستد. بن بست ایران بن بست این جناح و یا آن جناح نیست بن بست کلیت نظام دینی و بهیمی جمهوری اسلامیست که انقلاب مردم را به خاک و خون کشیده و جامعه را به قهقرا برده است.با لبخند این سید وآن سید و ژست عدالتخواهی های این جناح یا آن جناح نمی توان از برزخ این بحران اجتماعی رهایی جست.بن بست ایران بن بست نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران با روبنای غیر متعارف حاکم وقرون وسطائیست.برای رهائی ازاین بن بست باید از شرکلیت این نظام خلاص شد.

نقل ازفیسبوک توفان

یک شنبه 26 خرداد ماه 92