نامه نهادهای کارگری به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
خطاب به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
در هفتمين اجلاس بررسی ادواری جهانی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، در روزهای 15 تا 17 فوريه 2010 در مقر سازمان ملل متحد در ژنو، وضعيت حقوق بشر در ايران مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
شروع اين اجلاس مصادف است با چهارمين سالروز حمايت جهانی از کارگران زندانی سنديکای شرکت واحد که در 15 فوريه 2006 در سراسر جهان بسياری از کارگران عضو اتحاديه های کارگری جهان با اعلام همبستگی با اين کارگران زنداني، صدای اعتراض خود عليه اقدامات ضد سنديکايی در ايران را به گوش مسئوولان جمهوری اسلامی ايران رساندند.
مسئوولان جمهوری اسلامی ايران در تمام اين سالها پس از آن دستگيريها و بازداشت کارگران و فعالان سنديکايى اعلام کرده اند که در صورت امضای تعهد از سوی کارگران زندانی سنديکای شرکت واحد مبنی بر عدم فعاليت سنديکايى و اتحاديه اي، آنان از زندان آزاد خواهند شد. مسوولان امنيتی اعلام کرده اند که جمهوری اسلامی علی رغم پذيرش مقاوله نامه های بين المللی فعلا مصلحت نمی دانند که در ايران سنديکا تشکيل شود و چنانچه کسی اقدام به فعاليت سنديکايی کند مخالف نظام جمهوری اسلامی شناخته و محاکمه خواهد شد.
طبقه کارگر ايران در طول سی سال گذشته و بر خلاف مطالبات پايه ای انقلاب 57، نه تنها تغييری در بهبود شرايط زندگی شان ايجاد نشده است بلکه روزبروز بر ابعاد فقر، فلاکت و بی حقوقی آنان افزوده گرديده است. تا آنجا که امروز سازمان جهانی کار ايران را يکی از سه کشور اصلی در دنيا ميداند که کارگران در آن در بدترين شرايط کار ميکنند و پايه ای ترين حقوق شان بشدت نقض ميشود. وضعيت کار زنان و جوانان به يک معضل اساسی تبديل شده است، نبود ايمنی کار، تبعيض، قراردادهای موقت يکماهه و سفيد امضا به تنها شکل استخدام کارگران تبديل شده و حداقل دستمزد کارگران چهار برابر زير خط فقر است و ميليونها خانواده کارگری در نتيجه عدم پرداخت بموقع دستمزدهای نان آورانشان بطور دائمی در غير انسانی ترين شرايط برای زنده ماندن خود دست و پا ميزنند و موج عظيم بيکاری و خطر بيکار سازی کارگران شاغل، زندگی را بر آنان و خانواده هايشان به جهنمی غير قابل تصور تبديل کرده است وتنها راه برون رفت از اين شرايط غير انسانی نياز به يک تغييرات اساسی در تمام سطوح اقتصادی و اجتماعی را ميطلبد.
شرايط ضد انسانی فوق در حالی بر کارگران ايران تحميل شده است که در طول سی سال گذشته طبقه کارگر ايران از تمامی حقوق برسميت شناخته شده بين المللی خود محروم بوده و هر گونه اعتصاب و اعتراض کارگران و تشکل خواهی آنان با سرکوب، تهديد، بيکاري، زندان و اتهامات امنيتی مواجه شده است.
کارگران ايران در طول سالهای گذشته عليرغم وجود سرکوب و خطر زندانی شدن و بيکارسازي، در اعتراض به شرايط مشقت بار خود بارها به ميدان آمده و در برخی مراکز با برپايی تشکلهای خود و اعتصابات و تجمعات بی شمار در دهها و صدها مرکز توليدی و صنعتی نشان دادند حاضر به تحمل شرايط غير انسانی حاکم بر کار و زيست شان نيستند. ابعاد اين اعتراضات را در اين يکماه گذشته ميبنيم که بسياری از شرکت کنندگان در اعتراضات خيابانی از زنان، جوانان و کارگران و خانواده‌هايشان هستند.
هفتمين اجلاس بررسی ادواری جهانی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در شرايطی برگزار ميشود که هنوز رئيس و نايب رئيس سنديکای واحد آقايان منصور اسالو و مددي، نمايندگان سنديکای نيشکر هفت تپه آقای علی نجاتي، و عليرضا ثقفی و برخی ديگر از فعالين کارگری در زندان، آقای فرزاد کمانگر معلم در زير حکم اعدام، بسياری از دستگير شدگان اول ماه می امسال در انتظار صدور حکم و تعدادی از فعالين سنديکای واحد بصورت بلاتکليف منتظر بازگشت به کار هستند.
ما اميدوارم خواست های کارگران ايران که داشتن يک زندگی انسانی و شرافتمندانه و بدور از هر گونه سرکوب و رعب و وحشت است در اين اجلاس مورد بررسی قرار بگيرد و در طول هفتمين اجلاس بررسی ادواری جهانی حقوق بشر به آن پرداخته شود.
فوری ترين و حداقل ترين اين خواست ها در شرايط حاضر عبارتند از:
- لغو مجازات اعدام و آزادی فوری و بی قيد و شرط کليه فعالين کارگری و ديگر جنبشهای اجتماعی از زندان
- لغو اتهامات کليه دستگيرشدگان جنبش کارگری و ساير جنبشهای اجتماعی و صدور حکم منع تعقيب قضائی آنان
- آزادی بی قيد و شرط ايجاد تشکلهای کارگری بدون کسب اجازه از کارفرمايان و نهادهای دولتی و پذيرفتن کليه کنوانسيونهای بين‌المللی کارگری و بر چيده شدن تمامی نهادهای غير کارگری از محيط های کار و محاکمه سرکوبگران و نقض کنندگان حقوق کارگران
- آزادی بی قيد و شرط اعتصاب، اعتراض، تجمع و آزادى بيان
- برابری کامل حقوق زنان و مردان در محيط کار و تمامی عرصه های زندگی اجتماعی و اقتصادی و خانوادگی
- محو کار کودک و تامين امکانات رفاهي، آموزشی و بهداشتی برای همه کودکان
سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه
اتحاديه آزاد کارگران ايران
خطاب به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد
در هفتمين اجلاس بررسی ادواری جهانی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، در روزهای 15 تا 17 فوريه 2010 در مقر سازمان ملل متحد در ژنو، وضعيت حقوق بشر در ايران مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
شروع اين اجلاس مصادف است با چهارمين سالروز حمايت جهانی از کارگران زندانی سنديکای شرکت واحد که در 15 فوريه 2006 در سراسر جهان بسياری از کارگران عضو اتحاديه های کارگری جهان با اعلام همبستگی با اين کارگران زنداني، صدای اعتراض خود عليه اقدامات ضد سنديکايی در ايران را به گوش مسئوولان جمهوری اسلامی ايران رساندند.
مسئوولان جمهوری اسلامی ايران در تمام اين سالها پس از آن دستگيريها و بازداشت کارگران و فعالان سنديکايى اعلام کرده اند که در صورت امضای تعهد از سوی کارگران زندانی سنديکای شرکت واحد مبنی بر عدم فعاليت سنديکايى و اتحاديه اي، آنان از زندان آزاد خواهند شد. مسوولان امنيتی اعلام کرده اند که جمهوری اسلامی علی رغم پذيرش مقاوله نامه های بين المللی فعلا مصلحت نمی دانند که در ايران سنديکا تشکيل شود و چنانچه کسی اقدام به فعاليت سنديکايی کند مخالف نظام جمهوری اسلامی شناخته و محاکمه خواهد شد.
طبقه کارگر ايران در طول سی سال گذشته و بر خلاف مطالبات پايه ای انقلاب 57، نه تنها تغييری در بهبود شرايط زندگی شان ايجاد نشده است بلکه روزبروز بر ابعاد فقر، فلاکت و بی حقوقی آنان افزوده گرديده است. تا آنجا که امروز سازمان جهانی کار ايران را يکی از سه کشور اصلی در دنيا ميداند که کارگران در آن در بدترين شرايط کار ميکنند و پايه ای ترين حقوق شان بشدت نقض ميشود. وضعيت کار زنان و جوانان به يک معضل اساسی تبديل شده است، نبود ايمنی کار، تبعيض، قراردادهای موقت يکماهه و سفيد امضا به تنها شکل استخدام کارگران تبديل شده و حداقل دستمزد کارگران چهار برابر زير خط فقر است و ميليونها خانواده کارگری در نتيجه عدم پرداخت بموقع دستمزدهای نان آورانشان بطور دائمی در غير انسانی ترين شرايط برای زنده ماندن خود دست و پا ميزنند و موج عظيم بيکاری و خطر بيکار سازی کارگران شاغل، زندگی را بر آنان و خانواده هايشان به جهنمی غير قابل تصور تبديل کرده است وتنها راه برون رفت از اين شرايط غير انسانی نياز به يک تغييرات اساسی در تمام سطوح اقتصادی و اجتماعی را ميطلبد.
شرايط ضد انسانی فوق در حالی بر کارگران ايران تحميل شده است که در طول سی سال گذشته طبقه کارگر ايران از تمامی حقوق برسميت شناخته شده بين المللی خود محروم بوده و هر گونه اعتصاب و اعتراض کارگران و تشکل خواهی آنان با سرکوب، تهديد، بيکاري، زندان و اتهامات امنيتی مواجه شده است.
کارگران ايران در طول سالهای گذشته عليرغم وجود سرکوب و خطر زندانی شدن و بيکارسازي، در اعتراض به شرايط مشقت بار خود بارها به ميدان آمده و در برخی مراکز با برپايی تشکلهای خود و اعتصابات و تجمعات بی شمار در دهها و صدها مرکز توليدی و صنعتی نشان دادند حاضر به تحمل شرايط غير انسانی حاکم بر کار و زيست شان نيستند. ابعاد اين اعتراضات را در اين يکماه گذشته ميبنيم که بسياری از شرکت کنندگان در اعتراضات خيابانی از زنان، جوانان و کارگران و خانواده‌هايشان هستند.
هفتمين اجلاس بررسی ادواری جهانی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در شرايطی برگزار ميشود که هنوز رئيس و نايب رئيس سنديکای واحد آقايان منصور اسالو و مددي، نمايندگان سنديکای نيشکر هفت تپه آقای علی نجاتي، و عليرضا ثقفی و برخی ديگر از فعالين کارگری در زندان، آقای فرزاد کمانگر معلم در زير حکم اعدام، بسياری از دستگير شدگان اول ماه می امسال در انتظار صدور حکم و تعدادی از فعالين سنديکای واحد بصورت بلاتکليف منتظر بازگشت به کار هستند.
ما اميدوارم خواست های کارگران ايران که داشتن يک زندگی انسانی و شرافتمندانه و بدور از هر گونه سرکوب و رعب و وحشت است در اين اجلاس مورد بررسی قرار بگيرد و در طول هفتمين اجلاس بررسی ادواری جهانی حقوق بشر به آن پرداخته شود.
فوری ترين و حداقل ترين اين خواست ها در شرايط حاضر عبارتند از:
- لغو مجازات اعدام و آزادی فوری و بی قيد و شرط کليه فعالين کارگری و ديگر جنبشهای اجتماعی از زندان
- لغو اتهامات کليه دستگيرشدگان جنبش کارگری و ساير جنبشهای اجتماعی و صدور حکم منع تعقيب قضائی آنان
- آزادی بی قيد و شرط ايجاد تشکلهای کارگری بدون کسب اجازه از کارفرمايان و نهادهای دولتی و پذيرفتن کليه کنوانسيونهای بين‌المللی کارگری و بر چيده شدن تمامی نهادهای غير کارگری از محيط های کار و محاکمه سرکوبگران و نقض کنندگان حقوق کارگران
- آزادی بی قيد و شرط اعتصاب، اعتراض، تجمع و آزادى بيان
- برابری کامل حقوق زنان و مردان در محيط کار و تمامی عرصه های زندگی اجتماعی و اقتصادی و خانوادگی
- محو کار کودک و تامين امکانات رفاهي، آموزشی و بهداشتی برای همه کودکان
سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه
اتحاديه آزاد کارگران ايران
.jpg)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر