سال نو – فال نو

رضا مرزبان
(سرودۀ دیروز، تازه تا امروز و زمزمۀ هر روز)


سال نو را شتاب می­بینم             همه جا انقلاب می­بینم
کوهِ خشمِ خروش مردم را           فوران مذاب می­بینم
در فلق سرخی سحرگه نیست       که تب التهاب می­بینم
خانۀ ظلم را - که آباد است،        از تَفِ آن خراب می­بینم
در دل این شب ظلام پلید            نطفۀ آفتاب می­بینم
خیل غارتگران ِ ملت را             در نکال و عِقاب می­بینم
مفت­خواران شهر را یک­سر      خانه بر روی آب می­بینم
مالکان ِ عذاب مردم را              بند پیچ عذاب می­بینم
دستِ باطل، وبال گردن شیخ      پای حق در رکاب می­بینم
هرچه آخوند و سیّد و ملاست      در تبِ اضطراب می­بینم
وین برادر کشان مفسد را          دل ز حسرت کباب می­بینم
هرچه عمامه هست در ایران      بر درختان طناب می­بینم
شهر و ده، هرکجا درختی هست دار ِ عالی­جناب می­بینم
بر سر دار، شیخ و ملا را         سخت در پیچ و تاب می­بینم
هرکه با شیخ هم­قدم شد،            در تنگنای حساب می­بینم
زن، رهد از حجاب ِ شیخ امّا      شیخ را در حجاب می­بینم
گُل به­روی شما، جماران را      غرق در منجلاب می­بینم
ریش "روح خدا" خمینی را        از نجاست خضاب می­بینم
مردگان هزار ساله که نک        زنده زیر قِباب* می­بینم
هست زودا که در مزار نمور    جملگی غرق خواب می­بینم
نقشه­های جناح بازرگان          همه را نقش آب می­بینم
از بنی­صدریان قطره­صفت      روی دریا حباب می­بینم
شاه را – این زبالۀ تاریخ        جای در فاضلاب می­بینم
پسرش را و شه­پرستان را       روی سرگین، ذُباب می­بینم
شور شورای سلطنت­شان را     چون عواء کلاب** می­بینم
بعد قرنی که با مرارت رفت     خلق را کامیاب می­بینم
پرچم خلق را به­جمهوری سرخ  چون خون ناب می­بینم
کفتران نجیب عاشق را           حمله­ور بر عقاب می­بینم
گردش چرخ را به­کام دلِ        اهل کار و کتاب می­بینم
محفل گرم باده­خواران را        جام­ها پر شراب می­بینم
وندرین فال­گونه بی تردید       اقترانِ شتاب می­بینم
قاصد سال نو ز راه رسید      تا نگویی که خواب می­بینم

(از چاپ شده­ها در نشریۀ "آهنگر")

* - قِباب = قُبه- گنبد، حباب
** - عوعوی سگان