۱۳۹۱ اردیبهشت ۱۶, شنبه




چراباید کارگران روز اول ماه مه را جشن بگیرند



امسال به مناسبت روز تاریخی کارگران جهان، اقدام به درج مطالبی از رفیق کارگرعضو کمیتۀ مرکزی حزب کار ایران، رفیق محمد حسن حسنی در رابطه با این روز می نمائیم . مطالبی که در نظر گرفتهﺍیم سخنرانی رفیق در میتینگ کارگری میدان راه آهن تهران که به مناسبت اول ماه مه 1359 وبه فراخوان "شورای مؤسس اتحادیهﻫﺎﯼ سراسری کارگران ایران" برگزار گردید وهم چنین قطعنامۀ پایانی راهپیمائی می باشد که در میدان پاستور تهران در میان هجوم وحشیانۀ چماقداران حزبﺍللهی و ژ3 بدستان کمیتهﺍﯼ قرائت شد.

رفیق محمد حسن حسنی مسئول"شورای مؤسس اتحادیهﻫﺎﯼ سراسری کارگران ایران" و ازبنیان گذاران اولیۀ این تشکیلات کارگری بوده است. کارگران مبارز ایران او را با نام حزبیﺍش بابک می شناختند. او که خود تجربۀ زیادی در رهبری سندیکای کارگران "گچ ساران" اندوخته بود ،توانست در هدایت "شورای مؤسس اتحادیهﻫﺎﯼ سراسری کارگران ایران "نقش ارزندهﺍﯼ ایفاء نماید و شورای مؤسس را در میان کارگران از نفوذ و اعتبارزیادی برخوردار نماید.نقش رفیق بابک در مبارزات این تشکیلات وخصوصاً در رابطه با تظاهرات با شکوه اول ماه مه 1358 که بی اغراق می توان آن رابزرگ ترین تظاهرات تاریخ جنبش چپ ایران نامید، فراموش نشدنی است .

رفیق بابک در سال 1362 پس ازمبارزات خستگی ناپذیرش، عاقبت دستگیر و پس از ماهﻫﺎ شکنجه توسط دژخیمان حکومت ضد کارگری و ضد کمونیستی جمهوری اسلامی ایران وحشیانه به قتل رسید. در این روزتاریخی ما، درود پرشورخود را به خاطرۀ این کارگر مبارز قهرمان نثار کرده و یاد او را گرامی می داریم. و اینک مطالبی از او:

متن سخنرانی

در روز اول ماه مه 1886 هزار تن از کارگران شهر شیکاگو در آمریکا برای قانونی کردن 8 ساعت کار در روز دست به اعتصاب بزرگی زدند. کارفرمایان برای درهم شکستن اعتصاب سعی کردند میان کارگران اختلاف بیاندازند ولی کارگران با توجه به حیلۀ کارفرمایان، صفوف خود را بیشتر متشکل کرده، به طوری که در روز دوم ماه مه تعداد آنها از 40 هزار به 80 هزار نفر رسید. این اعتصاب عظیم با وجود مقاومتی که کارگران از خود نشان دادند، توسط پلیس و کارفرمایان آمریکا به خاک و خون کشیده شد صدها کارگر به گلوله بسته شدند و چند تن از نمایندگان کارگران اعتصابی دستگیر شده و توسط دادگاه فرمایشی به اعدام محکوم شدند. در دادگاه یکی از نمایندگان کارگران که به اعدام محکوم شده بود، گفت:

» اگرشما فکرمی کنید که با دارزدن ما می توانید جنبش کارگران راکه میلیونﻫﺎ نفر از زحمتکشان فقیر و ستمدیده، نجات خود را در آن می بینند  از بین ببرید، پس مرا دار بزنید، ولی شما باید بدانید که با کشتن ما فقط جرقهﺍﯼ را خاموش می کنید. «

محکومین مردانه و با افتخار جان دادند. با وجود این که کارفرمایان نمایندگان کارگران را اعدام کردند، ولی نتوانستند جنبش کارگران را متوقف کنند و کارگران توانستند قانون 8 ساعت کار در روز را به تصویب و اجراء در آورند.

اما دوستان کارگر، با توجه به این که آنها در دادگاه محکوم به اعدام شدند ولی بعد از چند سال در یک دادگاه جهانی که به دعوت کارگران تشکیل شد ، بیگناهی کارگران اعدام شده به جهانیان ثابت شد واز آن به بعد روز اول ماه مه را روز کارگر، روز همبستگی جهانی کارگران اعلام داشتند که این روز مصادف است با 11 اردیبهشت در ایران واین روز را کارگران سرا سر جهان با شکوه هر چه تمامتر جشن می گیرند .

جشن اول ماه مه در دوران قبل از حکومت ننگین پهلوی در ایران به طرز باشکوهی بر گذار می شد .در سال 1299 شورای مرکزی اتحادیۀ کارگران که از اتحادیۀ تهران تشکیل شده بود برای نخستین بار در جشن کارگری ایران ،اول ماه مه روز بینﺍلمللی کارگران را جشن گرفت . بدین مناسبت تظاهرات وسیعی توسط کارگران تهران و نقاط دیگر بر گزار گردید . ولی در دوران ننگین حکومت رضاخان قلدر و محمدرضاشاه جلاد از بر گزاری درست این جشن به عناوین مختلف جلوگیری می شد و این جشن را به طرز انحرافی و ننگین به نمایش در می آوردند. اما کارگران آگاه ایران هر ساله این جشن را به طور مخفی بر گزار می کردند و حالا ما کارگران که به همراهی سایر زحمت کشان و با نیروی پر توان خود توانستیم رژیم منفور پهلوی را سرنگون سازیم، حالا می توانیم و وظیفه داریم که روز اول ماه مه را هر چه با شکوه تر برگزار کنیم و جشن بگیریم تا برادری و همبستگی خود را با کلیۀ کارگران و زحمتکشان جهان اعلام نمائیم.

شورای مؤسس اتحادیۀ سراسری کارگران ایران وظیفۀ خود می داند که مانند سال گذشته روز اول ماه مه را با کمک سایر برادران خود جشن بگیرد و از کلیۀ کارگران و زحمتکشان سراسر ایران می خواهد که فعالانه در این جشن بزرگ شرکت کنند.

قطعنامه راهپیمایی

اول ماه مه بر تمامی کارگران و زحمتکشان جهان خجسته باد. امروز اول ماه مه، روز جهانی کارگران و مبارزات دلاورانۀ کارگران می باشد.

طبقۀ کارگر جهان از بدو پیدایش خود همیشه و در همه حال درگیر یک مبارزۀ سخت طبقاتی بوده و هست. این پیروزیﻫﺎ و شکستهائی به دنبال داشته است و جریان همین مبارزات بود که ما کارگران، دشمنان واقعی خود را شناخته و راه مبارزه با آنها را نیز فرا گرفتهﺍیم. ما می دانیم که امپریالیسم و سرمایهﺪاران مزدور، دشمنان عمدۀ ما هستند.آنها همیشه دسترنج ما را غارت نموده و می نمایند.

بنابراین ما کارگران اعلام می داریم که تا آخر قطرۀ خونمان در برابر امپریالیستﻫﺎ خواهیم ایستاد. تاریخ نیز این را ثابت نموده است که پیگیرترین مبارزان ضد امپریالیست،کارگران می باشند و اکنون که امریکا،این جهانخوار پلید که سالﻫﺎ دسترنج ما را به غارت برده است،برای به دست آوردن منافغی که با انقلاب خونین خلقمان از دست داده است، تلاش می کند. باید بداند که نیروی پرتوان ما، هم او و هم سرمایهﺪاران مزدور او را به زباله دانی تاریخ خواهد فرستاد، چنان که شاه را هم فرستاد.

ما همبستگی خود را با کارگران سراسر جهان اعلام می داریم، امروز خجسته سالروز اول ماه مه را گرامی می داریم ولی باید به خاطر داشته باشیم که هنوز مبارزۀ طبقاتی ما ادامه دارد و راه پرپیچ و خمی داریم. باید آگاهانه در این مبارزات شرکت نمائیم و با اتحاد و یکپارچگی خود،سرمایهﺪاران را در هم شکنیم.شورای اتحادیۀ سراسری کارگران ایران خواستار اجرای مفاد زیر می باشد و برای به دست آوردن این خواستهﻫﺎﯼ به حق مبارزه می نماید:

1 ــ ایجاد بیمۀ بیکاری برای کارگران

2 ــ  ایجاد کار برای کارگران

3 ــ به رسمیت شناختن شوراهای واقعی کارگران

4 ــ تغییر قانون کار فعلی و تصویب قانون کار جدید که کارگران در نوشتن آن سهیم باشند.

5 ــ افزایش حقوق مطابق با افزایش هزینۀ زندگی

6 ــ معافیت مالیاتی حقوق و مزایای کارگران

7 ــ لغو پرداخت حق بیمۀ کارگران و برقراری خدمات درمانی مجانی برای کارگران از محل درآمدهای ملی

8 ــ تأمین مسکن برای کارگران در حداقل زمان

9 ــ پرداخت حقوق در ایام بستری شدن مطابق روزهای عادی کار

10 ــ تعطیل پنجشنبه و 40 ساعت کار در هفته

11 ــ بیرون راندن کلیۀ عوامل رژیم سابق از کارخانه

12ـ اخراج سرمایهﺪاران و کارشناسان خارجی و مصادرۀ اموال آنها به نفع کارگران

13 ــ رفع تبعیض تعطیلات کارگران و کارمندان و افزایش مرخصی سالیانه به یکماه در سال

14 ــ بالا بردن کیفیت خدمات پزشکی و داروئی و بیمارستانی

15 ــ زمان استراحت کارگران که به دستور پزشک باشد،جزء ساعت کار او حساب شود

16 ــ لغو آئین نامۀ انضباطی که تمام مواد آن به ضرر کارگر و به نفع کارفرماست (مانند جریمۀ نقدی)

17 ــ عدم مداخلۀ نیروهای انتظامی از قبیل پلیس، ژاندارمری و ارتش در مسائل کارگری

18 ــ شرکت شورای کارگری کارخانه در بررسی سرمایه و وضع مؤسسه و هم چنین تصمیمات کارخانه در مورد خرید و فروش در سرمایه گذاریﻫﺎﯼ جدید و سود کارخانه و توزیع آن

19 ــ استخدام و اخراج کارگران باید با نظر شورای کارگران باشد.

20 ــ آزاد بودن اعتراضات و قانونی بودن اعتصابات

21 ــ سرمایۀ تعاونیﻫﺎ به کارگران برگردانده شود

22 ــ تأمین وسایل رفاهی کارگران و تأمین بهداشت و وسایل ایمنی و تهیۀ غذای گرم و مجانی

23 ــ تهیۀ وسایل بهداشتی،شامل آمبولانس،پزشکیار،حمام،مهد کودک در کارخانه

24 ــ رسمی شدن کلیۀ کارگران پیمانی

25 ــ ایجاد شورای پزشکی برای بررسی وضع کارگران از کار افتاده و بیمار

26 ــ پائین آوردن سن بازنشستگی از 30 سال به 20 سال برای کارهای شاق (نظیر معدن،ریخته گری و...

*ـ جاودان باد خاطرۀ شهدای ماه مه!

*ـ پیروز باد مبارزات حق طلبانِۀ کارگران!

*ـ مرگ بر امپریالیستﻫﺎ، دشمنان زحمتکشان!

*ـ مستحکم باد اتحاد کارگران و زحمتکشان جهان!

شورای مؤسس اتحادیۀ سراسری کارگران ایران ،11 اردیبهشت 1359

هیچ نظری موجود نیست: