فرخنده باد اول ماه مه

گر تو دو روزی ندهی تن به کار     یکسره نابود شود روزگار

اول ماه مه روز اتحاد و همبستگی کارگران در شرایطی فرا می رسد که رژیم سرمایهﺪاری و ضد کارگری جمهوری اسلامی هم چنان به حقوق کارگران و عموم زحمتکشان تعرض می کند و در مقابل جنبش تودهﺍﻯ و دموکراتیک مردم ایران که بعد از انتخابات تقلبی ریاست جمهوری 22 خرداد ارکان نظام را به لرزه انداخت، خود را ضعیف می بیند. طبقۀ کارگر ایران امروز از کلیۀ حقوق اجتماعی خویش محروم است، قانون کار، بیمۀ اجتماعی، حق تجمع در اتحادیهﻫﺎﻯ کارگری فقط کلماتی بر روی کاغذ است. طبقۀ کارگر ایران که نعم مادی زائیدۀ رنج و زحمت او است خود در بینوائی و گرسنگی زندگی می گذراند و زیر خط فقر و بدبختی ادامۀ حیات می دهد. حداقل دستمزد کارگران در سال 89، 303 هزار تومان تعیین گردیده است. این مبلغ با توجه به تورم افسارگسیخته و گرانی کمرشکن فشارعظیمی را بر کارگران و مزدبگیران وارد می سازد. این در حالی است که خط فقر در تهران و شهرهای بزرگ در سال گذشته 850 هزارتومان تعیین شده بود. رژیم سرمایهﺪاری جمهوری اسلامی به رهبری خامنهﺍﻯ و احمدی نژاد با الهام از سیاستﻫﺎﻯ صندوق بین المللی پول و بانک جهانی برای غارتگران داخلی و بین المللی امنیت و برای کارگران و عموم مردم زحمتکش ایران ناامنی و فقر و فلاکت تولید می کند."رأفت اسلامی" تنها شامل سرمایهﺪاران و دلالان غارتگر بینﺍلمللی است و نه کارگر ایرانی که در پوشش کارگری به بردگی مشغول است.

دستگیریﻫﺎﻯ خودسرانه و سرکوب فعالین و رهبران اتحادیهﻫﺎﻯ کارگری به شدت ادامه دارد و علیرغم این، کارگران ایران هرگزاز پای ننشستهﺍند و مبارزه علیۀ خصوصی سازی، اخراج دسته جمعی و برای دریافت حقوق معوقه و اضافه دستمزد و برای تشکیل سندیکای مستقل، دامنۀ وسیع تری یافته است. اعتصابات شجاعانۀ کارگران ایران دربسیاری از کارخانهﻫﺎﻯ کشور، همه نشان از این است که جمهوری اسلامی علیرغم سرکوبگریﻫﺎ و توطئه علیۀ کارگران موفق نگشته به اهداف شوم خود و ساکت کردن صدای اعتراض کارگران دست یابد. مقاومت درخشان کارگران ایران از درون زندانﻫﺎﻯ جمهوری اسلامی، در کارخانجات، درخیابانﻫﺎ و مقابل مجلس و شهرداریﻫﺎ.... به شدت ادامه دارد. جمهوری اسلامی از پیوند جنبش دمکراتیک مردم با جنبش کارگری وحشت دارد زیرا به خوبی می داند در صورت تحقق چنین امری و برافراشته شدن پرچم اعتصاب عمومی مقدمۀ سقوط رژیم منفور و محکوم اسلامی فراهم می آید. از همین روست که امسال نیز هم چون سالﻫﺎﻯ گذشته به مزدورانش فرمان آماده باش داده است تا کنترل مراسم اول ماه مه را در دست گیرند. بگیر و ببندها را آغاز نمودند و هرگونه تظاهرات و تجمع کارگری بدون مجوز جمهوری اسلامی را غیر قانونی اعلام داشتهﺍند. لیکن همان طور که همواره شاهد بودهﺍیم کارگران قهرمان ایران و سایر زحمتکشان علیرغم تهدیدات مزدوران رژیم، اول ماه مه را جشن گرفته و آن را به پرچمی علیۀ فاشیسم مذهبی حاکم و سرمایهﺪاری تبدیل نمودند. امسال نیز چنین خواهد شد.

برای رهائی از قید سرمایهﺪاری و امپریالیسم و جلوگیری از جنگﻫﺎﻯ خونین وغارتگرانه و نابودی سلاحﻫﺎﻯ اتمی و کشتارجمعی راهی به جز انقلاب سوسیالیستی موجود نیست. نفی عنصر قهر و منع تودهﻫﺎﻯ لگد کوب شده از قیام و انقلاب بر علیۀ توحش و بربریت جهان سرمایه، به معنی تائید اوضاع اسفبار کنونی و جبهه سائی در مقابل آن است و بی تردید چنین امری فاصلۀ عمیق بین محافل گوناگون رفرمیستی رویزیونیستی و مارکسیسم- لنینیسم را به نمایش می گذارد.

کارگران و زحمتکشان جهان تنها از طریق اتحاد و پیکارهای بی امان بر علیۀ سرمایهﺪاری و امپریالیسم جهانی و تنها از طریق انقلاب و راهی که لنینیسم نشان می دهد قادرند قدرت سیاسی را به کف گرفته و آیندۀ تابناک بشری را با دستان پرتوان خود رقم زنند. این راه رهائی بشریت و راه تحقق حقوق بشر برای همۀ کارگران و زحمتکشان است.



حزب کارایران (توفان) به کارگران قهرمان ایران و جهان، اول ماه مه روز جهانی کارگر را شاد باش می گوید و ایقان دارد که پیروزی اردوی کار بر سرمایه تنها ازطریق وحدت و تشکیلات و رهبری حزب سیاسی و تنها از طریق انقلاب سوسیالیستی و راهی که لنینیسم نشان می دهد و پیکار جسورانه و شفاف علیۀ انحرافات آنارکوسندیکالیستی، اکونومیستی، ترتسکیستی و کائوتسکیستی و... میسر خواهد گشت. جز این راهی نیست.

درود به طبقۀ کارگر قهرمان ایران!

زنده باد انترناسیونالیسم پرولتری!

سرنگون باد رژیم سرمایه ﺪاری جمهوری اسلامی!

زنده باد سوسیالیسم این پرچم نجات بشریت!

حزب کارایران(توفان)

اردیبهشت 1389